Usunięcie WIBORU z umowy
Przez minione lata spór kredytobiorców z bankami dotyczył głównie kredytów walutowych (m.in. frankowych). Okazuje się jednak, że kredyty udzielane w złotówkach, podobnie jak umowy frankowe, mogą zawierać klauzule niedozwolone. W związku z dynamiczną zmianą wysokości stóp procentowych, a co za tym idzie wzrostem rat kredytów, kredytobiorcy mogą wystąpić z roszczeniem przeciwko bankowi, który udzielił im kredytu.
W zależności od tego, w którym roku i na jakich warunkach była zawarta umowa kredytu złotówkowego, kredytobiorca ma do wyboru kilka opcji:
- unieważnienie umowy – w takiej sytuacji umowa kredytowa traktowana jest tak, jakby nigdy nie została zawarta co oznacza, że kredytobiorca i bank zobowiązani są do oddania sobie nawzajem spełnionych świadczeń,
- wyeliminowanie z umowy zapisów niedozwolonych – jeżeli z umowy zostanie usunięte postanowienie dotyczące wskaźnika referencyjnego WIBOR wówczas konsekwencją byłoby oprocentowanie kredytu samą marżą,
- ustalenie stałej wartości wskaźnika referencyjnego WIBOR w oparciu o wysokość wskaźnika w dniu zawarcia umowy.
Uzależnienie raty kredytu od wskaźnika WIBOR
Głównym problemem w kredytach złotówkowych są klauzule dotyczące zmiennego oprocentowania, których wysokość ustalana jest na podstawie wskaźnika referencyjnego WIBOR. Zmiana wysokości wskaźnika referencyjnego WIBOR wpływa bezpośrednio na wysokość oprocentowania co skutkuje zmianą wysokości raty kredytu. Całe ryzyko zmiennej stopy procentowej banki przeniosły na kredytobiorców.
Następnym problemem dotyczącym wskaźnika referencyjnego WIBOR jest sam jego sposób ustalania. WIBOR powinien odzwierciedlać rzeczywiste koszty pozyskiwania środków na rynku międzybankowym. W rzeczywistości ustalany jest wyłącznie na podstawie deklaracji składanych przez banki po jakiej cenie gotowe są zawrzeć umowę pożyczki z innym bankiem. Oczywistym jest, że nie ma to nic wspólnego z realna gotowością do zawarcia tej umowy.
Podsumowując banki same mają wpływ na to jak będzie kształtowała się wysokość wskaźnika WIBOR. Nie istnieje, wobec tego, jakakolwiek baza, w oparciu o którą można wyznaczyć wskaźnik WIBOR.
„Odwiborowanie” kredytu
Zapisy umowne dotyczące wskaźnika referencyjnego WIBOR nie pozwalają określić wysokości oprocentowania, które wpływa na wysokość raty kredytu. Jeżeli sąd uzna, że postanowienia umowy określające mechanizm oprocentowania oparty o wskaźnik WIBOR stanowią naruszenie ustawowej konstrukcji kredytu, wówczas postanowienie takie staje się bezskuteczne względem umowy. W skutego tego, kredytobiorcy zostaną zwrócone wszystkie dotychczas wpłacone raty odsetkowe. Kredytobiorca kontynuuje spłatę kredytu na dotychczas ustalonych warunkach w umowie, ale bez odsetek. Jedynymi kosztami jakimi obciążony jest kredyt to koszty banku w postaci marży. Taka opcja wydaje się najkorzystniejsza dla tych kredytobiorców, którzy nie spłacili jeszcze kapitału kredytu.
Warto zauważyć, że pojawiły się już prawomocne zabezpieczenia kredytów złotówkowych, które pozwalają na wstrzymanie spłat kredytu podczas trwania procesu. Należy pamiętać, że nie wszystkie umowy kredytów złotówkowych kwalifikują się do postępowania sądowego. Należy je indywidualnie przeanalizować i skonsultować z prawnikiem.
Zapraszamy do skorzystania z pomocy naszej kancelarii, oferujemy darmową analizę umowy oraz bezpłatne omówienie Państwa sytuacji prawnej. Skontaktuj się z nami.
